Literatuurlijst

Internet

 v  Het Gevangenis Museum. (z.j.) (EX)GEDETINEERDEN ONTMASKERD BADMADSAD? Geraadpleegd op 25 mei 2014 op: http://www.gevangenismuseum.nl/exgedetineerden-ontmaskerd-badmadsad.html

 v  Herngreen, A. (2013) Versterk je boodschap met visuele content. Geraadpleegd op 25 Juni 2014 op:   http://dekrachtvancontent.nl/contentstrategie/versterk-je-boodschap-met-visuele-content/

 v  Oord, E. (2012) Het nieuwe visualiseren. Geraadpleegd op 25 Juni 2014 op: http://www.archixl.nl/archixl/publicaties/blog/item/het-nieuwe-visualiseren

Boeken

 v  Vonk, R. (2006) De eerste indruk. Den Haag: Scriptum

 v  Zimbardo, P. G., Johnson, R. L., McCann, V., Moons, A., Bouman, G., & Caffin, E. (2013). Psychologie: Een inleiding. Amsterdam: Pearson.

Interview met iemand uit de praktijk

We hebben de mogelijkheid gekregen om een interview aan te gaan met een man die al sinds 1980 in gevangenissen werkt. Deze kans hebben we uiteraard met open armen aangegrepen en hieronder zal een korte samenvatting van het interview volgen. In verband met de privacy van de geïnterviewde zal de volledige naam niet genoemd worden in de onderstaande samenvatting.

W. is sinds 1980 in verschillende gevangenissen werkzaam geweest in onder andere Amsterdam, Vught, Breda, Arnhem en Maastricht. W. wat in het begin alleen in de beveiliging en had hierbij geen contact met de cliënten. Zijn eerste gedachte bij de doelgroep was dan ook duidelijk, het waren volgens hem een stelletje criminelen. Wanneer hij pas echt op de afdeling werkzaam was ging zijn beeldvorming over de doelgroep  langzaam veranderen. Hij ziet nu ook duidelijk het verschil in de omgang met de cliënten tussen nieuw personeel en personeel dat al een aantal jaren ervaring met de doelgroep heeft. Er is een duidelijk verschil in de beeldvorming en de bevooroordeling. Om deze vooroordelen uit te stellen kiest W. er ook vaak voor om niet het dossier van tevoren te lezen voordat hij een gesprek met de cliënt aan gaat. Wel leest hij natuurlijk de risicos en eventuelen trekken van cliënten voor zijn eigen veiligheid. Cliënten hebben hem dan ook vaker gezegd dat ze het prettig vinden dat W. niet van tevoren weet waarvoor ze zitten en daardoor niet meteen bevooroordeeld is. Uit ervaring ziet W. wel al snel aan de persoon zelf waarvoor ze eventueel zitten. Hij kan bijvoorbeeld heel gemakkelijk iemand eruit pikken die in de gevangenis zit wegens misbruik met minderjarige. ‘Deze doelgroep heeft een bepaalde uitstraling, ze zijn nederig, kijken je niet aan en zijn vaak overdreven vriendelijk.’ Aldus W. een doelgroep waarmee bij moeite heeft, ontwijkt hij liever. Dit niet alleen voor zichzelf, maar ook gericht op het belang van de cliënt omdat zij dit ook zullen merken en aanvoelen.

Omdat W. bepaalde ervaringen heeft vanuit zijn werk ziet hij al snel een ‘filmpje’ in zijn hoofd van hoe het met iemand kan lopen wanneer er een kleine stap op het verkeerde spoor wordt gezet en dit wekt veel zorgen en slapeloze nachten op.

W. geeft aan dat de doelgroep zelden spijt heeft van zijn daden, en als ze daadwerkelijk spijt hebben is het meestal de eerste keer dat ze zitten. Bij veel clienten speelt groepsdruk ook een grote rol. Wanneer ze tot een bepaalde groepering behoren die hem/haar ertoe aanzetten om bepaalde dingen te doen is het erg moeilijk en vaak vrijwel onmogelijk om weer op het rechte pad te komen. W. ziet dan ook veel van deze cliënten al snel terug in de gevangenis. In sommige mensen kan je beter niet meer investeren, sommige cliënten blijven terugkomen maar er zijn ook zeker cliënten waar nog hoop is.

Beeldvorming en bevooroordeling komt bij iedereen voor. Wanneer je er bijvoorbeeld achter komt dat er een beruchte inbreker in je straat komt wonen zal niemand hier blij mee zijn, maar echter verdient iedereen een tweede kans. Probeer vooral naar hun kwaliteiten te kijken en reken ze niet meteen af op hun daden.

Er is één ding heel erg belangrijk bij deze doelgroep, hou je aan je woord! Als je de cliënt iets beloofd, moet je dit ook waarmaken. En wanneer dit niet (op tijd) lukt moet je dit gewoon aangeven. Ga geen dom smoesje verzinnen want hier prikt de cliënt zo doorheen en dan ben je al snel de vertrouwensband kwijt.

Hieronder zal ik nog kort informatie geven over de gevangenis zelf.

Dagindeling cliënt:

7:30 wakker worden

Ontbijten op hun cel/kamer.

Vervolgens arbeid of activiteiten (sporten/crea/bezoek/etc) tot 12:00.

Degene die sochtens gewerkt heeft heeft smiddags arbeid of activiteit en andersom.

17:00 eten.

In Sittard zijn ongeveer 300 gedetineerden. Ze hebben mogelijkheid tot verschillende activiteiten: werk, kerk, sporten, bibliotheek, trainingen. De belangrijkste visie is de re-integratie in de maatschappij.

Er zijn eenpersoonscellen en tweepersoonscellen. Niemand wil in deze tweepersoonscellen tenzij je iemand kent of familie hebt op dezelfde afdeling.

Je kunt bellen zoveel als je wil.

Er is een kamertje speciaal voor relatie bevorderend bezoek. Hoer mag de cliënt 3 uur lang 1 keer per maand hun gang gaan met zijn of haar partner. Je moet wel aan kunnen tonen dat je een relatie hebt (3 keer bezoek en dan een verklaring ondertekenen).

Op het moment dat cliënten naar de kerk mogen zijn er opeens heel veel gelovigen. Dit zien ze als mogelijkheid om met mensen buiten hun afdeling in contact te komen.

Het grootste deel cliënten komen uit een lagere klasse en meer dan de helft van de gepleegde delicten zijn drugs gerelateerd.

Afbeeldingen criminelen

Michel Fourniret - Franse Seriemoordenaar

Khalid Choukoud - Atleet

Paul van Gorcum - Acteur (Baron, Bassie & Adriaan)

Debra Lafave - Zedendelinquent

Thea Moear - Drugshandelaar

Marc Dutroux - Moordenaar, Gijzelaar, Verkrachter

Michel Nihoul - Oplichter

Robert Knepper (Prison Break acteur)

Bobbi Eden - Pornoactrice

Joran van der Sloot - Moordenaar

Dennis Rader - Seriemoordenaar

Bryan Cranston - Acteur

Mohamed Rabbae - Politicus Groen Links

Eddy Merckx (Oud- wielrenner)

Willem Holleder (o.a. ontvoeder Heineken)

Interview Koen

Interview Koen
John, u heeft het etiket ex- gedetineerde, hoe kom je aan deze stempel?
,,De stempel ex- gedetineerde heb ik te danken aan mijn detentieverleden. Ik heb in 2003 tweemaal geprobeerd mijn vrouw om het leven te brengen. Zelf zag ik in dat het ontzettend slecht met mij ging en heb mij gemeld bij een PAAZ. Hier gaf men aan dat zij bij behandeling openheid van zaken wilde geven bij justitie en politie. Dit heb ik dan ook gedaan. Tussen het plegen van de delicten en de persoonlijke aangifte zaten plusminus drie maanden.

Direct na mijn aangifte werd ik in detentie genomen en veroordeeld voor twee pogingen tot moord. Deze detentie heb ik afgelegd in verschillende gevangenissen, waaronder de Geerhorst in Sittard en Overmaze in Maastricht. In september 2005 kwam er een einde aan deze detentie, de bedoeling was om mij nu te plaatsen in een TBS- instelling, dit was echter niet zo makkelijk, er was namelijk geen plaatsmogelijkheid. Vijf maanden lang was ik passant en werd ik in hechtenis genomen in het Huis van Bewaring. Daaropvolgend werd ik in 2006 t/m augustus 2011 geplaatst in Venray bij de Rooyse Wissel(TBS). Het laatste halfjaar van mijn straf/behandeling in Venray stond in voornamelijk in het teken van re- integratie. Ik werd begeleidt door de reclassering en dankzij mijn verlofaanvragen veel ‘buiten de poorten’ te vinden. Hier deed ik vrijwilligerswerk en werkte in het huishouden.

Ik heb nooit verkeerde vrienden gehad, drugs gebruikt, in het criminele circuit rondgezworven en gebruikte ten tijden van mijn straf/behandeling geen medicatie, dit werkte allemaal positief mee in de overweging om mij verlof toe te dienen.”

Je geeft aan: ‘Ik heb nooit verkeerde vrienden gehad, nooit drugs gebruikt en heb nooit in het criminele circuit gezeten, wat maakt het dan toch dat het zover komt?
,,In 2000 is mijn vader overleden. Ik kropte mijn emoties dermate op dat ik wilde afreageren op de persoon waarvan ik dacht dat zij het probleem was(mijn vrouw). Toen ik de twee delicten gepleegd heb zag ik hoeveel schade ik toebracht aan haar, aan de hand daarvan heb ik dan ook besloten om mij te laten behandelen in de PAAZ zoals eerder beschreven.”

Waarom heeft u zelf aangifte gedaan en heeft uw vrouw dat toentertijd niet gedaan? 
,,Mijn vrouw vond dat ik niet gestraft moest worden, maar dat ik behandeld moest worden. Mijn vrouw is dan ook volledig betrokken geweest bij mijn behandeling. Wij destijds gescheiden en hebben elkaar een drietal weken niet gesproken. Inmiddels zijn wij sinds 2010 wederom gehuwd. Ten tijden van de delicten slikte ik zeven verschillende soorten medicatie, dit werkte naar mijn mening alleen maar averechts.”

Moet ik dan denken aan antidepressiva?
,,Ja, o.a. Ik slikte ook antipsychotica etc.”

Hoe heb jij deze jaren in detentie en behandeling ervaren?
,,In de jaren dat ik behandeld werd heb ik twee soort therapieën gevolgd. Een hiervan was de systeemtherapie, hierbij werden mijn vrouw, ik en het systeem bekeken en behandeld. De vraag hoe mijn vrouw en ik verder konden na mijn straf werd hier als hoofddoel opgesteld.

De andere therapie waarvan de naam mij even ontschoten is vond ik eigenlijk nutteloos. Toch kun je deze mening ‘binnen de poorten’ maar beter verzwijgen, anders heb je zo weer een nieuwe therapie over het inzicht krijgen in je eigen problematiek.”


Je bent veroordeeld geweest voor twee pogingen tot moord op je vrouw, wat voor gevolgen heb je ervaren en ervaar je n.a.v. deze straf c.q. behandeling?
,,Ik ervaar drie soorten mensen binnen deze maatschappij:
1. Mensen die contact willen, maar puur uit zijn om de sensatie van het verhaal.
2. Ontwijkers, die niks meer met je te maken willen hebben. (de meerderheid)
3. Oprecht geïnteresseerden.

Daarnaast is het aan een baan komen gewoon praktisch onmogelijk. Ik ben daarom ook zzp`er  waarbij ik software ontwikkel. Tevens geef ik ook voorlichtingen op scholen, waarvoor ik graag een VOG(Verklaring Omtrent Gedrag) wilde aanvragen. Deze werd mij afgeraden door het Openbaar Ministerie/Justitie.

Uiteraard begrijp ik het dat pedofielen niet in de buurt van school mogen komen, of boekhoudfraudeurs niet bij Ernst en Young mogen werken. Maar ik vorm totaal geen gevaar meer voor deze maatschappij, waardoor ik geen begrip kan tonen voor deze beslissing.”

Ik zal eerlijk bekennen dat ik bij het beeld van een ex- gedetineerde denk aan een tientonner met plakplaatjes, oorbellen e.d. Er is zo’n stevige beeldvorming en stereotypen ten aanzien van deze doelgroep. Hoe zou in uw optiek deze kijk v.d. ‘normale burger’ veranderd kunnen worden?
,,En, voldoe ik aan het beeld wat jij zojuist beschrijft? Niet hè? Het is ontzettend lastig om zo’n beeld en wantrouwen van de maatschappij te verzachten. Een optie die ik zie is: Het in dienst nemen van ex- gedetineerde om beeldvorming tegen te gaan.

De ene arts is niet de andere, de ene docent is niet hetzelfde als de andere docent. En zo geldt het ook voor ex- gedetineerden. Ze zijn lang niet allemaal hetzelfde!”

Ik kan mij voorstellen dat familie en vrienden van u en uw vrouw een negatief en wantrouwend beeld bij u hebben gekregen. Hoe ervaar u dit? En wat doet dat met u?
,,Ach Koen. Ik had een vriendengroep van 15 man, raad eens hoeveel er over zijn? Twee…
Mijn broer heb ik nog eenmaal op een begrafenis gezien, die wilt niks meer met mij te maken hebben. Verder praat de familie van mijn vrouw over mij als een persoon die totaal niet te vertrouwen is, dat terwijl ik hun nooit iets heb willen aandoen. De zus van mijn vrouw wil graag met haar afspreken, maar zonder mij. Het is verschrikkelijk. Mijn juridische straf heb ik ondergaan en volbracht, maar mijn maatschappelijke straf ervaar ik elke dag.”

In hoeverre hebben jouw verleden en eerdere levensfase een rol gespeeld bij de ‘psychische ontsporing?’
,,Vroeger zat ik op een basisschool waar met de harde hand gestraft werd. Ik lette altijd op mijn woorden, zodat ik niet geslagen werd. Dit vormde de basis van mijn delict. Iedereen wilde spreken over het overlijden van mijn vader behalve ik. Ik hield liever mijn emoties voor me.”

Je geeft een voorbeeld van de basisschool. Wat voor overige opleidingen heb je gevolgd en wat voor ervaringen heb je binnen het werkveld?
,,Ik ben begonnen op de LTS, hierna ben ik naar het MAVO gegaan. Verder leer ik mijzelf alles aan wat ik wil. Ik heb werkervaring binnen  de post, salesmanager, defensie en nu dan als software ontwikkelaar.  Ik kwam uit een normaal arbeidersgezicht van drie kinderen.”

Ieder mens heeft bepaalde drijfveren en droombeelden, wat zijn die van u?
,,Ik zat vroeger in dienst bij defensie. Als ik mijn leven opnieuw zou mogen leven zou ik hier nooit uitstappen. Ik heb absoluut spijt van mijn uitdiensttreding. Na mijn tijd in dienst ben ik gaan solliciteren bij de politie, vanwege de geboorte van mijn zoon heb ik aan de aanname geen gehoor gegeven.”

Veelal worden de negatieve aspecten en valkuilen van ex-gedetineerden belicht, toch heeft ieder mens zijn kwaliteiten. Kun jij die van jou benoemen?
,,Talenten van mij zijn o.a. het ontwikkelen van software, het geven van voorlichtingen op een interactieve en informatieve manier. Maar hier moeten we niet te lang bij stilstaan want talenten worden ondergeschikt aan het detentieverleden. Ik kan/ga dus niet mijn talenten opnoemen.”

In hoeverre heeft religie een rol gespeeld in uw leven John? 
,,De religie staat los van de delicten die ik gepleegd heb. Ik heb altijd geloofd dat er 'iets’ is na de dood. Wat dat ‘iets’ moge zijn weet ik niet precies, maar het vertrouwen in god ben ik in de gevangenis verloren.

Kortom, de straf die ik gekregen heb is terecht, ik heb spijt van mijn handelen in 2003, maar de gevolgen na detentie zijn veel groter dan de meeste burgers overzien.”

 

Interview Mandy

Ik heb mijn interview afgelegd bij stichting Hang Out in Kerkrade. De stichting zorgt voor nazorg voor ex-gedetineerden. De meeste cliënten hebben te maken met een verslavingprobleem. Door het bieden van nazorg, zorgt de stichting ervoor, dat de cliënten op het juiste pad blijven. Dit doen ze doormiddel van het bieden van dagbestendiging en individuele begeleiding. Ook wordt er gezorgd voor onderdak voor de cliënten en wordt er hulp geboden aan cliënten die willen afkicken.

Voordat wij het interview konden gaan afleggen kregen wij de informatie van een van de begeleidsters dat het bij de cliënten gevoelig ligt om over seksualiteit te praten. Dit komt, omdat de cliënten hier slechten ervaringen mee hebben gehad tijdens hun detentie. Ik vroeg of ik wel vragen kon stellen over hun huidige situatie. Dus of ze op dit moment een partner hebben en een gezin etc. hier kon ik gerust vragen over stellen. Wat ook aangeven werd is dat de cliënten een korte spanningsboog konden hebben.

Bij mijn cliënt was het geval dat hij op een gegeven moment te moe werd om het interview verder af te maken. Ook was het zo dat sommige onderwerpen te gevoelig waren om over te praten.

De cliënt die ik heb geïnterviewd heet J. J is 50 jaar en komt uit Kerkrade. Hij heeft op dit moment geen partner. Hij heeft in het verleden wel vriendinnen gehad, maar heeft zich niet gesetteld. J is goed in sporten en in poetswerk. Verder heeft hij niks met het geloof.

J had veel moeite om over zijn verleden te praten. De gebeurtenissen in zijn verleden liggen hem heel gevoelig. Wat hij mij wel vertelde was dat hij een zus heeft en zijn ouders helaas niet meer in beeld zijn. De relatie met zijn zus is op dit moment niet stabiel, maar hier wilde J het niet over hebben. De vrienden groep die J nu heeft bestaan vooral uit de cliënten van de instelling.

Het proces van J is begonnen toen hij ging dealen om aan meer geld te komen. Hij gebruikte zelf geen drug, maar toen iemand hem zei dat hij het ook eens moest proberen. Is hij er na loop van tijd verslaafd aan geraakt. Hij had in het begin een baan, maar door constant gebruik moest hij zich vaker ziek melden en is hij uit eindelijk zijn baan kwijt geraakt.

Vanwege het illegaal verkopen en gebruiken van drug is hij meerdere kerken opgepakt. Door het effect wat de drugs op J had zijn er meerdere situaties ontstaan waardoor hij is opgepakt. Zo heeft J een keer een conflict gehad bij de huisarts, omdat hij bepaalde medicijnen niet overhandigt kreeg.

J behoorde tot de veel plegers. Veelplegers zijn criminelen die erg vaak recidiveren. Veelplegers zijn vaak drugsverslaafden die zich keer op keer schuldig maken aan diefstal. Dit is ook het geval bij J. J heeft hierdoor in totaal 15 jaar doorbroken detenties gehad waarvan hij twee maanden te lang heeft vast gezeten. Ondanks dat J vast zat deed hij het heel goed. Hij was hoofd van de poetsafdeling en deed dit met alle plezier. Tijdens de 15 jaar durende detenties heeft J ook een ISD -maatregel ondervonden. J zat toen in een inrichting voor stelselmatige daders. Je kunt daar te recht komen als je regelmatig een licht delict pleegt. Omdat de overige straffen niet effectief (te kort zijn) zijn wordt je voor langere tijd opgenomen in een inrichting. Mocht je kampen met een verslaving of psychiatrische problematiek wordt er hiervoor hulp geboden. J heeft voor zijn verslaving negen maanden in een afkick centrum in Apeldoorn gezeten. Hier heeft hij een vriendin leren kennen, maar toen hij terug keerde naar het zuiden is de relatie verwaterd.

J is nu dertien jaar lang clean en het gaat veel beter met hem. Hij staat nu positief in het leven. Hij krijgt hulp bij het af blijven van de drugs en wilt zelf ook niet meer verslaafd zijn en er door in de problemen komen. Dit toont dat hij veel doorzettingsvermogen heeft.

 Hij krijgt nu uitkering en behoud de uitkering door de dagbesteding die hij bij de stichting doet. Hij woont tijdelijk op een kamer die hij nog steeds, zoals hij dat ook tijdens de detentie deed goed schoon houdt. J krijgt binnen kort een woning toe gewezen. Het vinden van een woning was voor hem nog niet makkelijk, omdat verschillende verhuurders hem weigerden van wegen zijn verleden. De stichting huurt nu de woning en verhuurt het weer door aan J. Dit mogen zij als stichting doen. Wel heeft J zich aan een aantal regels te houden. Niet alleen met het vinden van een woning ook met het vinden van werk heeft J moeite gehad, omdat werkgevers hem vaak niet aannamen van wegen zijn strafblad of omdat hij en VOG (Verklaring Omtrent Gedrag) moest aanvragen en dan mag je geen strafblad hebben anders krijg je geen VOG. Dit heeft J als heel storend ervaren, omdat hij graag een nieuwe start wilde maken, maar door de vooroordelen van verschillende mensen kreeg hij hier niet de kans voor. Hij wil graag dat anderen mensen zien dat hij veranderd is en gelukkig krijgt hij dit ook van mensen te horen. Ze zeggen ook dat hij er beter uit ziet. Hij wil nu graag naar de toekomst kijken en niet meer naar het verleden. 

Interview Michelle

Interview Michelle
J.is een Nederlandse vrouw van 37 jaar oud, ze is een cliënt bij stichting Hangout, ze zit hier bij het
zogenaamde ‘kookproject’, dit houd in dat ze voor de cliënten van stichting Hangout kookt. Niet
alleen op doordeweekse dagen maar ook op feestdagen zoals met kerst en Pasen zorgt ze samen met
het personeel dat er een heerlijke maaltijd op tafel staat en dat ze het met z’n alle gezellig kunnen
maken.
Het kookproject is een van de vele projecten in stichting Hangout, de stichting doet bijvoorbeeld ook
verhuizingen en tuinieren. Dit geeft ze een bezigheid om de dag door te komen en ze krijgen 1 euro
per uur als beloning.
J. is gedoopt in de katholieke kerk en ze heeft later ook haar communie gedaan, maar ze is echter
niet gelovig. ‘als er echt een god was, dan was er nniet zo veel ellende in de wereld, kijk om je heen’
is wat ze zei. Ze is een opgegroeid in een wijk genaamd de Passart. In deze wijk heeft ze als kind al
vrij schokkende beelden gezien zoals verslaafden mensen die op straat lagen, dit was voor haar
eigenlijk vrij normaal omdat ze niet beter wist. Toch geeft ze aan dat dit niets te maken heeft met
hoe haar leven verloopt aangezien het in haar karakter zit om altijd het uiterste op te zoeken en
lijnen te verleggen, ze is een echte ‘avonturier’. J. heeft havo gestudeerd maar ze heeft dit niet
afgemaakt. Ze ging met haar vriendengroep ieder weekend feesten en dit ging gewoonlijk niet
zonder drugs (cocaïne, pillen etc.). Ondanks dat ze altijd gezworen had om nooit aan heroïne te
komen, ging het toch mis toen ze een jongen leerde kennen, wat al snel haar vriend werd. Ze heeft
dan ook toegegeven dat een zwakke eigenschap aan haar is dat ze vrij gemakkelijk beïnvloedbaar
was, maar hier heeft ze in haar leven hard aan gewerkt en dit is niet meer zoals het vroeger was. Dit
ging van kwaad tot erger en voordat ze het wist kon ze niet meer zonder. Omdat het spul niet
goedkoop was, heeft ze samen met haar vriend roofovervallen gepleegd. Ze legde uit dat ze op het
moment dat ze dit deed, helemaal niet stil stond bij de gevolgen dat het zou kunnen hebben. Voor
haar en haar vriend was dit gewoon een makkelijke manier om aan heroïne te komen, de slachtoffers
die ze maakten en het risico om opgepakt te worden kwam helemaal niet op in haar hoofd.
De dag dat ze werd opgepakt zal ze nooit meer vergeten. Ze was met haar vriend thuis toen
plotseling politie binnen kwam gevallen en na een hoop drama werden zij en haar vriend afgevoerd.
In de recht zaak werden ze beschuldigd van 8 roofovervallen verspreid over een jaar tijd. Haar vriend
kreeg 3,5 jaar celstraf en zij zelf maar 1 jaar, waar ze op dat moment ontzettend blij mee was omdat
ze het ernstiger had ingeschat. De weken daarna waren erg zwaar, aangezien er in de gevangenis
geen medicatie word toegediend om het afkicken van heroïne gemakkelijker te maken werd ze
doodziek. Verder geeft ze aan dat de gevangenis best mee viel, er waren uiteraard wel eens wat
conflicten tussen de meiden in de gevangenis, maar over het algemeen was het best gezellig. Ze
konden gewoon lekker zitten, kletsen en sigaretjes roken.
In augustus 2013 heeft J. een punt gezet achter haar heroïne gebruik. Met behulp van het team in
stichting Hangout heeft ze dit kunnen realiseren. Wel gebruikt ze af en toe nog cocaïne maar dit doet
ze met mate. J. is erg zorgzaam naar de groep toe en naar de mensen die dicht bij haar staan, ook is
ze altijd eerlijk en niet bang om haar mening te geven. In het verleden ging dit nog wel eens mis, als
iemand haar bijvoorbeeld vreemd aan keek op straat kon ze hierom helemaal door het lint gaan,
maar dat is verleden tijd. Sinds ze clean is van heroïne, is ze heel sterk veranderd en is ze veel
rustiger geworden. Momenteel woont J. in Hoensbroek, haar huidige vriend woont 2 huizen verder. Ze hebben besloten
om beide hun woning behouden in verband met lagere kosten en omdat het altijd fijn is om je eigen
plekje te hebben voor het geval het een keer mis zou gaan. Toekomstplannen heeft ze wel. Wanneer
ze van de medicatie af is om haar verslaving af te kicken en wanneer ze een punt achter cocaïne zet,
wil ze graag moeder worden. Ze wil eerst van alle drugs en medicatie af zijn zodat er geen risico is
voor het kind om iets op te lopen tijdens de zwangerschap. Ze heeft zich hier veel over geïnformeerd
tijdens haar verblijf in de gevangenis en ze gaat hier heel bewust mee om. Het gaat nu goed met J.
en het kan alleen maar beter gaan, ze zou graag willen zien dat mensen niet meteen een stempel op
ex-gedetineerde zetten.

Interview Nick

Interview Nick
De man die ik heb gesproken was 38 jaar oud en heeft een vriendin die momenteel in het ziekenhuis
ligt, hij moest daar vandaag ook heen dus het gesprek duurde niet lang. De Cliënt heeft in totaal 10 jaar
gezeten, deze 10 jaar zijn verdeeld over 8 detenties. De Cliënt is veroordeeld geweest voor
verschillende delicten. Toen ik hem vroeg waarvoor hij allemaal dan heeft gezeten gaf hij aan dat hij
onder andere heeft gezeten voor Poging tot moord, drugsbezit, wapen bezit, mishandeling, inbraak en
overval. Hij heeft van geen enkel delict spijt, hij zei dat hij dat nu eenmaal heeft gedaan en dat is het.
Hij vond de detentie dubbel, hij wou niet zitten maar vond het wel terecht. Hij moet de prijs betalen
voor zijn misdaden vond hij. Hij zegt dat hij alleen van de laatste detentie geleerd had en dat Hangout
ook een positieve invloed op hem heeft gehad, hij gaf aan dat hij zonder Hangout vast en zeker alweer in
de gevangenis zou zitten. Hij is 2 jaar geleden toen hij vrij kwam meteen naar Hangout gegaan en
Hangout heeft hem onderdak en werk. Hij geeft aan Hangout erg dankbaar te zijn en woont/werkt er
met plezier.

Wat mensen over hem denken maakt hem vrij weinig uit, hij vind dat iedereen mag denken wat hij wil.
Het boeit hem niet. Hij gaf aan dat hij er echt niet wakker van ligt en niet minder door slaapt. Hij heeft
de mensen ook niks te zeggen. Als ik hem vraag of hij niet het gevoel heeft dat mensen hem na kijken
zegt hij dat hij dat wel merkt maar hij doet er niets mee. Iedereen mag kijken waar hij wil, daar zijn ogen
voor zei hij.

Een sterke kant van de cliënt is toch dat hij er weer redelijk bovenop is gekomen. Na een crimineel
verleden, zowel als volwassen dan als kind, is hij nu 2 jaar op het goede pad. Dit komt mede door
Hangout. Hij werkt nu ook 6 dagen in de week bij Hangout. Hij doet onder andere productie werk in de
loods, onderhoud in speeltuinen, ontruimingen en tuinieren.

Zijn zwakke punt is dat hij beïnvloedbaar is, als iemand aan hem vraagt of hij zin heeft om een joint te
gaan roken zegt hij nooit nee. Uit zichzelf doet hij zoiets niet snel. Ook met zijn delicten was hij vaak een
volger, bijvoorbeeld bij de inbraak of mishandeling. Nu hij een vriendin heeft en minder contact heeft
met zijn vrienden van vroeger gaat het beter geeft hij aan. Hij geeft ook toe dat hij sinds jongs af aan
foute vrienden heeft gehad. Hij geeft aan dan al zijn vrienden van vroeger net als hem geen school heeft
afgemaakt en ze hierdoor vaak samen rond deden hangen als de rest van zijn leeftijdsgenoten op school
zaten.

De cliënt heeft ook een crimineel verleden gehad als kind, hij heeft ook werkstraffen gehad. Zijn
thuissituatie was niet best, hij is opgegroeid in een laag klasse gezin als enig kind. Beide ouders waren
verslaafd, vader aan de drugs en moeder aan de alcohol. Hij is als het kind verwaarloosd en was vooral
3
op zichzelf aangewezen. Hierdoor is hij vroeg begonnen met drugs gebruiken, op zijn 14de al. Moeder is 6
jaar geleden overleden en vader leeft nog. Contact met vader heeft hij niet meer, hij heeft er geen
behoefte aan.

De cliënt was vroeger gelovig maar nu niet meer. Volgens hem bestaat god niet, het is iedereen voor
zich op deze wereld geeft hij aan. Hij was katholiek vroeger en ging elke zondag naar de kerk.

Interview Fleur

Interview Fleur meneer H

De persoon die ik geïnterviewd heb, was een sympathieke man. Hij was erg open. Hij vond het niet lastig om zijn persoonlijke levensverhaal te vertellen.  Meneer H heeft in totaal 10,5 jaar vastgezeten. Allereerst heeft hij 2,5 jaar in detentie doorgebracht, omdat hij een tankstation overvallen had. Na vrijlating kwam hij weer op straat, en hij heeft toen 3 bankovervallen gepleegd. Hiervoor heeft hij 10 jaar in detentie gezeten. De reden voor deze misdaden was het leven op straat. Meneer H had geen geld toen hij op straat leefde, maar hij moest toch zijn drugs kopen.
Detentie beviel hem goed, omdat hij van het leven op straat naar een “goede” cel ging. Hier kreeg hij de regelmaat en het voedsel dat hij op straat miste.
Verder geeft hij aan dat zijn broer en zus ook drugsverslaafd zijn. Ik heb geen informatie over het feit of deze afgekickt zijn of niet.

Op dit moment is meneer H werkzaam bij stichting Hangout. Hier besteed hij zijn dag en krijgt hij geld voor het verrichtte werk.

De toekomst ziet meneer H zonnig tegemoet. Hij zegt dat zolang hij zich niet verveelt, alles goed zal gaan.

Professionele socialisatie
Meneer H geeft aan dat hij tot zijn 16^e levensjaar naar school is geweest. Omdat hij zich niet conform de regels gedroeg, is hij van school gestuurd. Meneer H is toen vrijwillig in militaire dienst getreden. Hij vond het leuk in het leger, omdat hij op deze manier een dagbesteding had. Omdat in het leger sterk wordt ingezet op het aanleren van discipline, paste deze opleiding echter niet bij hem. Dit omdat hij het moeilijk vond om zich aan de regels te houden. Hij werd weggestuurd uit het leger.

Sekse / gender
Meneer H is biologisch geboren als een man (sekse). Zijn opvoeding heeft ervoor gezorgd dat hij zich ook als man gedraagt (gender). Dit omdat hij er vroeger met zijn broer en zus vrijwel alleen voor stond. Ook toen hij op straat leefde, heeft hij zijn mannelijke kant moeten laten zien. Dit omdat hij zich sterk en stoer op moest stellen, wou hij het leven op straat overleven.

Religie / levensbeschouwing
Meneer H is niet gelovig. Wel geeft hij aan dat hij sterk in zichzelf gelooft. Hij heeft een sterke wil.

Etniciteit
Meneer H geeft aan uit een Nederlandse cultuur te komen.

Seksuele oriëntatie
Meneer H is heteroseksueel. Dit omdat hij een vriendin heeft. Zijn vriendin is ook cliënt bij stichting Hangout.

Levensfase / generatie
Meneer H is 43 jaar. Volgens Erik Erikson bevindt hij zich in de fase van de middelbare volwassenheid. In deze fase staat generativiteit versus stagnatie centraal. Dit bevat het doorgeven aan de volgende generatie van wat men belangrijk vindt. Dit zijn o.a. waarden, normen, geloof, ontwikkeling. Daarnaast ontwikkelt men zich ook vaak op creatief en geestelijk gebied. Werk is in deze fase cruciaal (Zimbardo, 2013).

Meneer H heeft geen kinderen. Hij zal zijn o.a. zijn waarden, normen, geloof en ontwikkeling niet door kunnen geven aan zijn kinderen. Wel heeft meneer H werk. Hij werkt bij stichting Hangout. Meneer H geeft aan dat dit werk veel voor hem betekend, omdat hij zich op deze manier niet verveelt. Wanneer hij zich verveelt, zo vertelt hij, gaat hij weer het slechte pad op.

Talent / handicap
Meneer H heeft geen lichamelijk handicap. Wel is hij geestelijk vatbaar voor geestverruimende middelen zoal heroïne en cocaïne. Hij is hieraan verslaafd geweest. Als talent geeft hij aan dat hij een sterke wil heeft. Als hij iets wil, dan bereikt hij dit ook. Zo is hij afgekickt met hulp van stichting Hangout. Dit geeft aan dat hij een sterk doorzettingsvermogen heeft.

Klasse
Meneer H is geboren in Heerlen. Zijn moeder was vaak van huis. Meneer H heeft zijn vader leren kennen toen hij 14 was. Daarnaast heeft hij een oudere broer en een zus. Hij vertelde dat vooral zijn broer voor hem gezorgd heeft. Zijn zus ging op jonge leeftijd het huis uit. De sociale klasse waar meneer H uit komt is te omschrijven als de lagere middenklasse. Dit omdat hij aangeeft dat hij thuis niet erg veel te besteden had.

De indruk die ik heb gekregen van ex-gedetineerden na het bezoek aan stichting Hangout is opmerkelijk. Zo ben ik me bewust geworden van het feit dat ex-gedetineerden zich vrijwel nooit in een goede basissituatie bevinden. Vaak zijn er privéproblemen of speelt de omgeving een negatieve rol.

Na het bezoek aan stichting Hangout en het contact met de ex-gedetineerden, ben ik me ervan bewust geworden dat je je als persoon altijd in een bepaalde situatie bevindt. Dit wordt negatieve vrijheid genoemd of de facticiteit. Vervolgens heb je als ex-gedetineerde wel de keuze hoe je met deze situatie omgaat. Dit wordt positieve vrijheid genoemd (Wevers, 2011).Wevers, Carin. (2011). De mens is een gemeenschapswezen. Ongepubliceerde tekst.

HC 4: Culturele Antropologie

HC 12: Agogiek en diversiteit 2 (andragogiek) en HC 15 Agogiek en Diversiteit 2 (Gerontagogiek)

de opdracht

Neem jullie eigen groepering als uitgangspunt en probeer inzicht te verkrijgen in de levensloop van een of meerdere personen uitde groepering. Bij voorkeur selecteren jullie iemand die de leeftijd > 50 jaar heeft.

-       Ga na welke belangrijke levenservaringen deze persoon heeft meegemaakt (life-events) en welke betekenis deze ervaringen hebben voor keuzes die hij/zij heeft gemaakt.

-       Analyseer deze belangrijke levenservaringen vanuit het personalistische model alsook vanuit het generalistische model

-       Probeer te achterhalen welke toekomstverwachting deze persoon heeft en op welke wijze hij zelf vorm /invloed uitoefent op de realisering hiervan  

-       Probeer te achterhalen welke belangrijke levenservaring /levenswijsheid deze persoon wilt doorgeven aan jongeren anno 2014.

Scheiding van ouders -> weinig vertrouwen in liefde en familie. Hierdoor heeft de cliënt problemen met het opbouwen van relaties.

Een of beide ouders verslaafd aan alcohol of drugs -> slecht voorbeeld en beïnvloeding van de normen en waarden. Dit heeft invloed gehad op het feit dat de cliënt zelf ook drugs is gaan gebruiken.

In detentie gezeten als gevolg van delicten -> realiseren dat het niet goed gaat, tijd om te reflecteren op zichzelf. Hierdoor heeft de cliënt motivatie gekregen om zichzelf te beteren.

De cliënt wil aan jongeren anno 2014 meegeven dat je altijd je hoofd boven water moet houden en dat je niet te snel naar drugs moet grijpen. Drugs laat je dingen doen die je normaal gesproken niet (snel) zou doen.

Bewaar je zelfstandigheid omdat niet iedereen te vertrouwen is en je er in sommige situaties toch altijd alleen voor staat. Denk na voordat je iets doet om spijt en ellende te voorkomen. 

HC 17: Culturele Antropologie en Diversiteit 4 (gender)

de opdracht
Welke individuele gender rolpatronen zie je terug bij de groep die en het individu dat je hebt leren kennen? Met welke gender verwachtingen en -normen hebben de groep en het individu te maken?Hoe gaan de groep en het individu er tegenin en hoe gaan ze erin mee?

Bij stichting Hang Out zijn verschillende activiteiten. Het was opvallend dat in de kookgroep alleen vrouwen zaten en dat er alleen mannen in de verhuisgroep zaten. De mannen deden de typische mannen taken en de vrouwen de typische vrouwen taken. Ook viel het me op dat er meer mannelijke dan vrouwelijke cliënten waren, en de hulpverleners waren bijna allemaal vrouwelijk waren.
De groep cliënten is erg verschillend van elkaar. Ze hebben een verschillende etniciteit en ook allemaal hun eigen verhaal.Ze hebben ook overeenkomsten. Opvallend is dat (bijna) niemand uit de doelgroep (streng) gelovig is. De reden hiervoor is naar hun zeggen dat er niet zo veel ellende op de wereld zou zijn als er daadwerkelijk een god was.

Hoorcollege 13: Culturele Antropologie en Diversiteit 3 (religie)

 

De opdracht

Uitgaande van de gedachte dat religie van alle tijden is en in elke samenleving voorkomt is het interessant om stil te staan bij de betekenis van religie voor jezelf en voor je groepering. Op wat voor manier probeert jouw groepering grip te houden op situaties waar ze zelf niet alle controle over hebben? Hoe gaan ze om met onzekerheden waar ze geen grip op hebben en op welke manier proberen ze toch invloed uit te oefenen? En hoe ben jij daar zelf mee bezig?

Groepering

Bij de ex-gedetineerden die wij als groep hebben gesproken kwam religie niet zo naar boven. Zij proberen controle uit te oefen op verschillende situatie door de hulp van anderen en door het feit dat ze niet meer terug willen naar hoe het voorheen was. Ook hebben ze nu geleerd hoe ze er anders mee om kunnen gaan en kijken ze liever naar de toekomst dan naar het verleden

Mijzelf (Mandy)

Ik ben iemand die heel erg met het geloof bezig is en mij er ook in kan vinden. Wat ik belangrijk/fijn vindt is de saamhorigheid die er door gecreëerd wordt. Ik ga namelijk een keer per maand naar een jongeren groep waar wij samen ons geloof delen en er over spreken. Dit wordt op verschillende manieren vorm gegeven. Ook doen wij meerdere activiteiten zoals bijvoorbeeld een bedevaart (een Intensiveringsritueel). Het is een hele fijn groep waar je saamhorigheid dan ook heel sterk voelt. Mede door de groep heb ik geleerd om te denken dat wanneer er iets is het altijd wel goed komt. Zo probeer is dan ook te denken tijdens een moeilijke situatie.  

 

  

HC 7: Culturele Antropologie

HC 7: Culturele Antropologie

Er is maar één manier om participerende observatie toe te passen en dat is erop af gaan. Dus ga (voor zover dat nog niet is gebeurd) op pad en probeer middels observatie zicht te krijgen op je groepering. Verken de leefsituatie, schrijf op wat je opvalt. Waar heb je vragen over, waar erger je je aan, wat verwondert je etc.. Let daarbij op de kleine details! Kijk hoe jouw groepering bijvoorbeeld

omgaat met tijd en ruimte.

Deze vragen vormen de basis voor de volgende stap, probeer aan te sluiten bij een activiteit, doe gewoon mee en geef je ogen en oren goed de kost. Schrijf wederom op wat je opvalt.

Hiermee heb je een mooie basis verzameld om eens met iemand van de groepering in gesprek te gaan en een antwoord te krijgen op alle vragen die je inmiddels hebt verzameld.

Ik ben afgelopen donderdag langs geweest bij de werkstraf Unit van de reclassering, hier lopen werkgestraften rond die vaker ook al in detentie hebben gezeten. Het valt me op dat het er erg leeg is. Er hangt een ontspannen sfeer, er wordt gelachen, gepraat en er staat muziek aan. Elke werkgestraften voert op zijn eigen tempo het werk uit dat hij moet doen. De werkmeesters hoeven amper sturing te geven aangezien de werkgestrafte gewoon aan het werk zijn en weten wat er van hun verwacht word; namelijk dat ze op hun eigen tempo hun werk doen.

Ik heb ook even meegeholpen om de sfeer tussen de cliënten te proeven en om te kijken wat zei er van vinden. Met een werkgestrafte  heb ik een tijdje gesproken, hij vertelde me dat hij een werkstraf had omdat hij drugs verkocht op festivals en hij gepakt werd. Hij vond het allemaal wel meevallen, 80 uurtjes werkstraf. Het was het hem waard aangezien hij genoeg had verdient aan de drugs. Deze persoon vond de werkstraf totaal niet erg om te doen, hij vond het wel "relaxt". Met een muziekje op de achtergrond computers uiteen halen en wat vertellen met anderen vond hij geen straf. Hij vond het een stuk erger toen hij een keer een paar nachten moest zitten, waarvoor wou hij mij niet vertellen. Helaas was het heel rustig en waren er maar 6 werkgestraften aanwezig. Volgens de werkmeester waren dit allemaal rustige mensen die zelfs halverwege de pauze alweer verder gingen met hun werk. Het is er wel eens anders geweest vertelde hij.

Er zat een groot verschil tussen de werkgestraften die er rondliepen. Een man was 64 jaar en er liep een jongen van 20 rond. Het viel me op dat er zo'n verschillende mensen rondliepen daar. 

HC 16: Sociologie

Hc 16 opdracht sociologie:

De ex gedetineerden worden niet vaak volledig geaccepteerd binnen de samenleving. Mensen kijken hun nog altijd met een scheef oog aan door gebeurtenissen in het verleden van een ex gedetineerden. De ex gedetineerden ervaren het als vervelend dat de samenleving hun niet volwaardig accepteert, het verleden weegt vaak zwaarder dan de kwaliteiten van een ex gedetineerden bij bijvoorbeeld een sollicitatie.

 

De ex gedetineerden vertonen deviant gedrag mede doordat de samenleving hun niet accepteert. Sommige gaan zich door "de afwijzing" van de samenleving feller opstellen. Zo geven ex gedetineerden vaak aan dat het hun niet boeit wat andere over hun denken. Ze krijgen de etiketten van crimineel toch niet meer weg. 

In de laatste 20 jaar is de opvang en re-integratie voor de ex gedetineerden beter. Er komen steeds meer instanties die ex gedetineerden opvangen, bijvoorbeeld Hangout. Deze instantie beschikt over professionals met een mix van ervaringsdeskundige. Ook zijn er bij de reclassering nu cursussen als agressie regulerende cursus e.d.

Bij Hangout doen ze ook ontruimingen van huizen en verhuizingen bij burgers. Hierdoor krijgt de gewone burger een positieve draai aan hun beeldvorming van ex gedetineerden. Er zijn altijd recidivisten maar ook ex gedetineerden die het wel op willen pakken en wel in de samenleving willen passen. Deze laatste groepering krijgt dus de mogelijkheid om iets te doen voor burgers waardoor ze misschien eerder geaccepteerd worden en gewaardeerd.

HC 10: Ethiek

De doelgroep (ex-gedetineerden) kan in principe zelf niet veel doen aan de beeldvorming. Er heerst een groot symbolisch beeld van gedetineerden. Deze worden o.a. gecreëerd door jeugdbeelden in tekenfilms en diversen jeugdserieus, waar gedetineerden neergezet worden als enge mannen. Ook in crime of andere films en series worden vaak de wat akelige, grote, stoere, zware mannen gecast voor een rol als crimineel.

Sommige criminelen voldoen inderdaad aan deze beeldvorming waarbij veel gedetineerde uit een lage sociale klassen komen waarbij uiterlijke verzorging niet erg hoog in de ranglijst staat. Hierdoor voldoet men al snel het stereotypebeeld

Toch zijn er ook schrijnende gevallen van mensen die in de problemen raken met veel emotionele en psychische achtergronden, waarvan de maatschappij de ernst niet kan aanvoelen.

Daarnaast is het beeld in de laatste jaren veranderd. Bij veel wetsovertredingen denkt men al gauw aan allochtonen mensen, zoals Marokkanen.

Het onderscheiden van een echte ex- gedetineerde is lastig. Kijk hieronder maar eens hieronder.

Ex- gedetineerde

                                                                                                                                                                                                                                             Geen ex- gedetineerde

Hoorcollege 18: Ethiek

Hoorcollege 18: Ethiek en Diversiteit 2

N.a.v. het college het belang van erkenning denk je na over de volgende vraag: Op welke gebieden heeft jouw groepering absoluut erkenning nodig (m.a.w. wat moet er erkend worden) en door wie moet dat erkend worden? Waar bestaat de erkenning dan uit?

De doelgroep ex-gedetineerden heeft erkenning nodig op het gebied van hun kwaliteiten. De samenleving heeft vaak een vertekend beeld als het aankomt op ex-gedetineerden. Vaak wordt de focus gelegd op de negatieve eigenschappen van de doelgroep. Ook is het zo dat niet elke ex-gedetineerde hetzelfde is. Dit wordt vaak wel door de samenleving gedacht.
Volgens Maslow is erkend worden een belangrijk behoefte om in de volgende lagen van de behoeftehiërarchie te komen. Wanneer ex-gedetineerden niet erkend worden, zullen ze stagneren op het gebied van hun ontwikkeling waardoor ze weer in de problemen kunnen komen (Zimbardo, 2013).Zimbardo, P. G., Johnson, R. L., McCann, V., Moons, A., Bouman, G., & Caffin, E. (2013). Psychologie: Een inleiding. Amsterdam: Pearson. 

Hoorcollege 8 Psychologie en Diversiteit 3

Mandy

Je zit nu zelf aan het eind van de adolescentie of in het begin van de jong-volwassenheid. Je staat voor de ontwikkelingsopgave je identiteit te vinden en die te gaan delen.

-     Wat vraagt dat nu van jou?

Op dit moment vraagt het ontwikkelen van mijn eigen identiteit heel veel. Door dat ik mijn eigen normen en waarden aan het vormen ben loop ik steeds met mijzelf te worstelen. Er zijn dingen die ik graag anders wil zien/doen en om dat te hervormen vind ik heel moeilijk. Ik ben eigenwijs en neem minder snel dingen van ander mensen aan, omdat zelf mijn eigen mening wil ontwikkelen.

-     In hoeverre zijn (pestervaringen of ervaringen die je ontwikkelingstaak gefrustreerd hebben) van invloed op jou? Zijn sommige ontwikkelingsopgaven je beter afgegaan dan andere?

Ik heb zelf een pestverleden en dit heeft zeker effect op mij gehad en nog steeds. Ik ervaar dit nu doordat ik nog steeds bang ben voor reacties van anderen waardoor bang ben om feedback te geven. Echter frustreert mij de reactie wel van de andere en blijf ik er zelf mee lopen. Ik ben mij er wel van bewust dat als ik er wel wat van zeg het de lucht kan klaren. Zo hebben verschillende life-events ervoor gezorgd dat sommige ontwikkelingsopgaven bij niet helemaal soepel zijn verlopen.

-     Wat maakt jou tot de persoon die je nu bent?

Ik heb veel in mijn leven mee gemaakt. Hier ben ik echter niet teleurgesteld over, want het geeft mij wel zo gemaakt zoals ik nu ben. Ik ben bijvoorbeeld een aantal mensen verloren waaronder op een jongen leeftijd mijn vader.

-     Wat maakt degene die jij interviewt tot wie hij is? Welke (pest)ervaringen en huidige ontwikkelingsopgave zijn voor deze persoon bepalend?

Deze vraag kan ik pas beantwoorden na het interview

Michelle
Je eigen identiteit vinden en deze te delen is geen gemakkelijke opgave. Je moet je 
heel goed open kunnen stellen en je eigen zwakke maar ook goede eigenschappen 
leren kennen. Maar hier blijft het niet bij, je moet ook deze eigenschappen uitdiepen 
en kijken waar ze vandaan komen, ze accepteren en er mee om leren gaan. Ik 
draag een aantal ervaringen mee uit mijn verleden die ik eigenlijk al heel lang weg 
aan het drukken ben. Met deze opleiding en de opdrachten die we moeten uitvoeren 
word ik bijna gedwongen om deze ervaringen toch op te roepen omdat ze me 
maken wie ik nu ben en het is belangrijk om me ook van mijn zwakke kanten 
bewust te worden.

Koen
- Wat vraagt dat nu van jou? 
   Het bepalen van een identiteit voor mij geen lastige keuze. Ik heb nooit heel lang getwijfeld          tussen verschillende identiteiten en heb altijd mijn eigen plan getrokken. Ik koos voor de weg        en vrienden die aansloten bij mijn normen en waarden. 

- In hoeverre zijn (pestervaringen of ervaringen die je ontwikkelingstaak gefrustreerd 
   hebben) van invloed op jou? Zijn sommige ontwikkelingsopgaven je beter afgegaan            dan andere?    Pestervaringen in het verleden hebben wel degelijk een rol gespeeld bij mijn identiteitsvorming. 
   Door deze ervaringen meegemaakt te hebben heb ik een bepaald beeld gekregen bij de 
   gedachtegang over pesten, treiteren e.d. Mensen in je omgeving die aan deze pesterijen            meegaan vermijdt je. Tot voorkort had ik het lef niet om iets te zeggen tegen deze “pesters”,      inmiddels durf ik deze pesters (als ik zie dat iemand gepest wordt) aan te spreken. 

- Wat maakt jou tot de persoon die je nu bent? 
   De persoon die ik nu ben is gevormd door mijn opvoeding, mijn omgeving en mijn eigen normen 
   en waarden die ik zo goed mogelijk probeer te hanteren. Ik heb keuzes gemaakt binnen mijn 
   vriendengroepen e.d. Mijn inmiddels ex- vriendin heeft ook veel betekend in mijn 
   identiteitsvorming. 

- Wat maakt degene die jij interviewt tot wie hij is? Welke (pest)ervaringen en huidige 
   ontwikkelingsopgave zijn voor deze persoon bepalend? 
   Ik heb nog geen interview afgenomen met een ex- gedetineerde en weet dus ook niet in              hoeverre dit een rol voor hem gespeeld heeft.

Nick
- Wat vraagt dat nu van jou?
   Het vraagt van mij inzet en openheid. Het leren van je eigen mening 
   geven ook al denken andere en anders over dan jou. Het gaat erom een EIGEN identiteit te 
   ontwikkelen en niet die af te leiden van andere. 

- In hoeverre zijn (pestervaringen of ervaringen die je ontwikkelingstaak gefrustreerd          hebben) van invloed op jou?
   Zijn sommige ontwikkelingsopgaven je beter afgegaan dan andere? Ik ben mijn    ontwikkelingsfases goed doorlopen naar mijn mening. Alleen heeft de scheiding van mijn ouders 
   voor frustraties gezorgd. 
  
- Wat maakt jou tot de persoon die je nu bent?
   Net als ieder ander de ontwikkeling die je doormaakt vanaf levensjaar 0 en alles wat je                meemaakt in deze fases. Bij mij heeft alleen de scheiding mij "belemmert" al ben ik er naar mijn      mening sterker door geworden. 

- Wat maakt degene die jij interviewt tot wie hij is?
   Welke (pest)ervaringen en huidige ontwikkelingsopgave zijn voor deze persoon bepalend? Deze      vraag kan ik nog niet beantwoorden. 

Fleur
- Wat vraagt dat nu van jou? 
   Ik weet wie ik ben, maar ik merk dat ik het steeds gemakkelijker vindt om mijn identiteit 
   met anderen te delen. Ik vindt dit makkelijker, omdat hij mij niet meer zo sterk 
   bezighoudt wat anderen van mij denken. Deze houding vraagt openheid van mij, iets wat 
   niet meteen mijn sterkste kant is. Ik laat niet meteen het achterste van mijn tong zien. 

- In hoeverre zijn (pestervaringen of ervaringen die je ontwikkelingstaak 
gefrustreerd hebben) van invloed op jou? 
   Pestervaringen hebben ervoor gezorgd dat ik niet snel liet zien wie ik ben. Dit omdat ik 
   bang was beoordeelt te worden door anderen. 

- Wat maakt jou tot de persoon die je nu bent? 
   Mijn opvoeding en school. Dit omdat ik vooral vanuit mijn opvoeding heb meegekregen 
   dat je je school voor jezelf doet. Daarnaast heb ik in mijn opvoeding meegekregen dat 
   niet meteen het hoogste woord hoeft te hebben. 

- Wat maakt degene die jij interviewt tot wie hij is? Welke (pest)ervaringen en 
huidige ontwikkelingsopgave zijn voor deze persoon bepalend? 
   N.v.t. 

Hoorcollege 2: Agogiek en Diversiteit

HC 2: Agogiek en Diversiteit 1 en HC 9: Agogiek en Diversiteit 2

Didi Joppe

Michelle

Welke (diep verborgen) waarden, normen, overtuigingen en culturele denkbeelden heb jij over je groepering? Ga vervolgens naar je ouders/verzorgers en vraag hen naar hun waarden, normen, overtuigingen en culturele denkbeelden over je groepering. Zijn er verschillen, of overeenkomsten? Kies dan één waarde, norm, overtuiging of cultureel denkbeeld uit die jou het meest aanspreekt. Beschrijf dan hoe deze waarde, norm, overtuiging of cultureel denkbeeld jouw kijk op

de groepering beïnvloedt. Maak het jezelf niet te gemakkelijk, leg jezelf onder de loep. Daag jezelf uit. Bedenk dat deze opdracht erom gaat een stuk van jezelf te leren kennen dat je (nog) niet goed kent.

Mijn vader is heel erg tegen mensen die "uitkering trekken" naar zijn zeggen. Hij heeft er begrip voor dat het net gemakkelijk is om tegenwoordig werk te krijgen maar hij kan er absoluut niet tegen als mensen thuis gaan zitten en "genieten" van het niet werk hebben omdat ze toch geld binnen krijgen via de overheid. De reden dat hij hier zo op tegen is is omdat werkend Nederland, waaronder hij zelf, voor deze mensen moet betalen. Volgens hem moeten ze knokken om een baan te krijgen en alles aannemen wat ze tegen zouden komen om op die manier uiteindelijk wel weer een baan te krijgen wat bevalt.

Ik kan me bij deze mening van mijn vader goed aansluiten, ik ben alleen misschien iets minder extreem of fel hierin als mijn vader. Ik kan me voorstellen dat in sommige situaties mensen geen andere keus hebben maar in veel gevallen doen mensen gewoon alsof ze lekker vakantie hebben. Ik heb dit ook van dichtbij meegemaakt. De ex vriend van mijn moeder was ontslagen bij zijn werkgever, hij was verplicht om een bepaald aantal sollicitaties per maand te doen. Jij ging wel naar deze sollicitatiegesprekken toe maar heel bewust verpeste hij ze stuk voor stuk, hij kon hier zelfs om lachen. Dit heeft mij ontzettend veel geïrriteerd omdat ik heel anders ben opgevoed. Toen ik 12 was verdiende ik al mijn eigen zakcentjes door elke dag met de honden van de buurman te lopen wanneer hij aan het werk was, dit heb ik 2 jaar lang gedaan. Op mijn 13e ben ik begonnen met reclamebladen rondbrengen en op mijn 16e ben ik begonnen bij heuts, waar ik tot op heden nog steeds werk. Mijn vader is hartstikke blij dat ik dit standpunt van hem een beetje heb overgenomen.

Maar hoe heeft dit mijn kijk beïnvloed?

Wanneer ik iemand zie of spreek die al een tijdje thuis zit en hier heel erg luchtig over doet, trek ik al snel mijn oordeel. Er gaan dan gedachtes door mijn hoofd als "daar heb je weer zo iemand". Ik zie ze vaak als luie mensen zonder verantwoordelijkheidsgevoel. In veel gevallen zijn dit ook mensen die laag zijn opgeleid en die wonen dan samen in bepaalde, iets mindere wijken. Ik probeer mijn vooroordeel altijd uit te stellen maar bij deze groep vind ik dit vaak erg lastig.

Fleur

Persoonlijk heb ik vooroordelen over de doelgroep ex-gedetineerden. Als ik aan deze doelgroep denk, heb ik een bepaald stereotype voor me. Ik denk dan aan ruwe grote mannen met veel tattoo’s en een ruig uiterlijk. Daarnaast kijk ik vaak naar de persoon als ex-gedetineerde en niet als persoon zelf. Dit vind ik een negatieve eigenschap van mezelf.

Als ik kijk naar de normen en waarden van mijn ouders, zie ik dat ik vooral de opvatting van mijn moeder heb overgenomen. Mijn moeder is sterk bevooroordeeld als het aankomt op ex-gedetineerden. Mijn moeder is van mening dat mensen die een delict gepleegd hebben of iets dergelijks schadelijks hebben gedaan hun verdiende loon moeten krijgen. Ik betrap mezelf erop dat ik af en toe ook zo over ex-gedetineerden denk. Maar sinds deze OLP begrijp ik wel steeds meer de context waarin mensen een delict plegen. 

Mandy

Ik

Als ik naar de doelgroep ex-gedetineerde kijk dan is het eerste wat bij mij opkomt. Het zijn grote enge mannen, maar er zit altijd iets achter, waarom iemand een misdrijf pleegt, dus wil ik er niet over oordelen. Ik ben wel iemand die vindt dat je moet nadenken voor je iets doet en wat jou handelen dus teweeg kan brengen. Ook vind ik dat je van andermans spullen af moet blijven.

Mijn moeder

Mijn moeder vind dat je respect moet hebben voor andermans spullen. Ex-gedetineerde zijn mensen met een grote mond en een klein hartje. Ik denk dat ze het doen voor aandacht en voor erbij te horen (groepsdruk). Sommige mensen doen het voor de kick die ze ervan krijgen, maar er zit altijd iets achter waarom ze een misdrijf plegen.

Reflectie

Het geen wat overeenkomt met mijn moeder is dat wij vinden dat je andermans spullen moet respecteren en dat er altijd iets achter zit waarom iemand een misdrijf pleegt. Dit beeld zorgt ervoor dat ik mijn oordeel probeer uit te stellen. Wil niet zeggen dat ik zoals ik hierboven heb beschreven ik geen eerste indruk vormgeef als ik over een ex-gedetineerde praat. 

Hoorcollege 5: Psychologie

Welke beelden hebben wij over de groepering ex-gedetineerden met betrekking tot de volgende punten?

- factoren bij de doelgroep

Demografische eigenschappen: als subgroep denken wij dat ex-gedetineerden uit een lagere sociale klasse komen, vaak werkeloos zijn en een laag opleidingsniveau hebben. Daarnaast denken wij dat ze uit multiculturele wijken komen met een hoog criminaliteitsgehalte. We denken dat deze omgeving de ex-gedetineerden beïnvloedt om het slechte pad op te gaan. Ook denken wij dat ex-gedetineerden sterk gelovig zijn. Wat betreft huidskleur denken we dat er zowel blanke als gekleurde ex-gedetineerden zijn.
Eigenschappen van de sociale rol: we denken dat de opvoeding meespeelt in het criminele gedrag.
Uiterlijke eigenschappen: we zijn van mening dat ex-gedetineerden minder aandacht voor hun uiterlijk hebben.
Karaktereigenschappen: qua karakter denken we dat ex-gedetineerden kwaadaardig, hard, gewetensloos, koppig en eerlijk zijn.
Eigenschappen emoties: we denken dat ex-gedetineerden agressief, emotioneel instabiel en licht geraakt zijn.
Motieven: we zijn van mening dat de ex-gedetineerden delicten heeft gepleegd uit wraak, financiële problemen en omacht.

- gestaltbenadering van sociale waarneming

Volgens de gestaltbenadering, de benadering waarbij de stimulus (datgene wat je ziet) sterk bepalend is, denken wij dat ex-gedetineerden vaak beoordeelt worden op hun uiterlijk. Dit omdat zij er vaak onverzorgd uitzien of veel tatoeages hebben.

- factoren in de sociale context
Wat betreft sociale context denken wij het volgende:
Primary-effect (de eerste indruk): deze zal vaak slecht zijn. Wij denken dat dit komt door het uiterlijk van ex-gedetineerden. We denken dat zij minder tijd besteden aan hun uiterlijk dan de gemiddelde burger.
Recency-effect (de laatse indruk): we zijn van mening dat de laatste indruk tevens slecht zal zijn. Dit denken wij omdat tijdens een gesprek een ex-gedetineerde vaak zijn verhaal en misdaden vertelt. Wanneer een toehoorder dit hoort, kan het beeld dat hij van de ex-gedetineerde heeft versterkt worden.
Halo-effect (uitstraling): Wanneer een toehoorder zijn vooroordelen koppelt aan datgene wat de ex-gedetineerde over zijn verleden vertelt, kunnen de negatieve kanten van de ex-gedetineerden bevestigd worden. Hierdoor zal de beeldvorming van de toehoorder over de ex-gedetineerden verslechteren.

- factoren bij de waarnemer

Sociale cognitie heeft te maken met schemavorming. Zoals de waarnemer is, zo zal hij ook de ex-gedetineerden beoordelen. We denken dat de waarnemer alleen naar de negatieve eigenschappen van de ex-gedetineerden zullen kijken. De waarnemer kan zich zo bijvoorbeeld focussen op het criminele verleden. Hierdoor vindt stereotypering plaats, georganiseerde kennis over de doelgroep. Deze is vaak negatief en onjuist.

- attributietheorie

Volgens de attributietheorie, waarbij de waarnemer waargenomen gedrag probeert toe te schrijven aan oorzaken, denken wij dat het gedrag van de ex-gedetineerden zowel voortkomt uit interne (gedrag dat uit jezelf voorkomt) - als externe attributie (gedrag dat ontstaat door omstandigheden).