HC 7: Culturele Antropologie
Er is maar één
manier om participerende observatie toe te passen en dat is erop af gaan. Dus
ga (voor zover dat nog niet is gebeurd) op pad en probeer middels observatie
zicht te krijgen op je groepering. Verken de leefsituatie, schrijf op wat je
opvalt. Waar heb je vragen over, waar erger je je aan, wat verwondert je etc..
Let daarbij op de kleine details! Kijk hoe jouw groepering bijvoorbeeld
omgaat
met tijd en ruimte.
Deze vragen vormen de basis voor de volgende stap, probeer
aan te sluiten bij een activiteit, doe gewoon mee en geef je ogen en oren goed
de kost. Schrijf wederom op wat je opvalt.
Hiermee heb je een mooie basis verzameld om eens met iemand
van de groepering in gesprek te gaan en een antwoord te krijgen op alle vragen
die je inmiddels hebt verzameld.
Ik ben afgelopen donderdag langs geweest bij de werkstraf
Unit van de reclassering, hier lopen werkgestraften rond die vaker ook al in
detentie hebben gezeten. Het valt me op dat het er erg leeg is. Er hangt een
ontspannen sfeer, er wordt gelachen, gepraat en er staat muziek aan. Elke
werkgestraften voert op zijn eigen tempo het werk uit dat hij moet doen. De
werkmeesters hoeven amper sturing te geven aangezien de werkgestrafte gewoon
aan het werk zijn en weten wat er van hun verwacht word; namelijk dat ze op hun
eigen tempo hun werk doen.
Ik heb ook even meegeholpen om de sfeer tussen de cliënten te proeven en
om te kijken wat zei er van vinden. Met een werkgestrafte heb ik een tijdje gesproken, hij vertelde me
dat hij een werkstraf had omdat hij drugs verkocht op festivals en hij gepakt
werd. Hij vond het allemaal wel meevallen, 80 uurtjes werkstraf. Het was het
hem waard aangezien hij genoeg had verdient aan de drugs. Deze persoon vond de
werkstraf totaal niet erg om te doen, hij vond het wel "relaxt". Met
een muziekje op de achtergrond computers uiteen halen en wat vertellen met
anderen vond hij geen straf. Hij vond het een stuk erger toen hij een keer een
paar nachten moest zitten, waarvoor wou hij mij niet vertellen. Helaas was het
heel rustig en waren er maar 6 werkgestraften aanwezig. Volgens de werkmeester
waren dit allemaal rustige mensen die zelfs halverwege de pauze alweer verder
gingen met hun werk. Het is er wel eens anders geweest vertelde hij.
Er zat een groot verschil tussen de werkgestraften die er
rondliepen. Een man was 64 jaar en er liep een jongen van 20 rond. Het viel me
op dat er zo'n verschillende mensen rondliepen daar.